آثار سوء مدیریت های داخلی از تحریم های خارجی بیشتر است - کهن پارس

از پروفایل ما وبلاگ بخار دیدن نمایید.

محمد جعفری در گفت وگو با پایگاه خبری اتاق ایران بزرگ ترین معضل امروز واردات را تخصیص ارز از سوی بانک مرکزی دانست و شرح داد: با توجه به شرایط بحرانی ارز که با آن روبرو هستیم، بانک مرکزی باید این بازار را مدیریت کند، بنابراین در تأمین ارز، موضوع مدیریت آن به طور حتم منطقی است؛ اما تخصیص ارز موضوع جدیدی است. بانک مرکزی باید تیک معروف خود را بزند تا کالا اجازه ترخیص پیدا کند.

به عقیده جعفری، مسئولیت کمیسیون تسهیل تجارت و مدیریت واردات اتاق ایران را به عهده دارد باید پیش از هر اقدامی، در راستای حذف سوء مدیریت ها قدم برداریم.

این فعال اقتصادی ادامه داد: چرا به کالاهایی که اعتباری وارد می شوند و به هیچ نوع ارز، نه نیمایی و نه ترجیحی نیاز ندارند، اجازه ترخیص داده نمی شود؟ تولیدکننده ای برای مشارکت با طرف خارجی و توسعه تولید در داخل، ماشین آلات را بدون تأمین ارز و پرداخت وجه وارد گمرک می کند تا به کمک این تجهیزات، خط تولید خود را به روز کند، متأسفانه این ماشین آلات که نوعی سرمایه گذاری محسوب می شوند به همان دلیل تخصیص ارز به سختی مجوز ورود پیدا می کنند و مدت ها باید در گمرک باقی بمانند. این سیاست های اشتباه موجب می شود به جای اصلاح ابرو، چشم تجارت کشور را کور کنیم.

عضو هیات کنندگان اتاق ایران نگاه یک جانبه و نبود هماهنگی لازم بین گمرک، وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی را عامل به چالش کشیدن تولید می داند و تأکید کرد: متأسفانه زیرساخت ها و بسترهایی که فراهم شده برای بهبود شرایط کسب وکار و تجارت، مناسب نیست؛ به نظر می رسد تحریم به محل فراری برای سیاست گذاران تبدیل شده و دائم سوء مدیریت های خود را پشت آن پنهان می کنند.

جعفری معتقد است: حتی اگر تحریم هم رفع شود مانند آنچه بعد از برجام شاهد بودیم، اقدامات کارآمد و پیروزی صورت نمی گیرد چراکه جهت کاری، برنامه ریزی، چارچوب و تفکر درست اقتصادی نداریم و سیاست ها مطابق معیارهای بین المللی نیست و تصمیم سازان اشراف دقیق و کاملی بر حوزه تجارت و ندارند و از همه مهم تر شاهد وجود سوء مدیریت در سطح کلان اقتصادی هستیم.

او در ادامه تعدد دستورالعمل هایی که روزانه توسط دستگاه های متعددی ابلاغ می شود را عامل به هم ریختگی شرایط تجارت مطرح نمود و گفت: یک تولیدکننده، یک تاجر و یک فعال اقتصادی برای اداره امور خود باید برنامه های یک سال آینده را طبق ضوابط و مقررات حاکم بر اقتصاد کشور خود و کشور هدف، برنامه ریزی و پیش بینی کند. در ایران حتی برای فردا هم نمی توانیم برنامه ریزی کنیم. همین یک مسئله امنیت سرمایه گذاری را به خطر انداخته و مانع از اقدامات زیرساختی و توسعه ای در کشور می شود.

جعفری در ادامه به مسائل سرمایه گذاری و تجارت با کشورهای همسایه که جزو اولویت های نظام است، اشاره و شرح داد: به دلیل نبود پروتکل ها و راهبردهای مشترک زیرساختی در این بخش نیز پیروز نبودیم و به اهداف تعریف شده نرسیدیم. برای مثال در منطقه سی آی اس رقبایی داریم مانند ترکیه که در مقابل آن مزیت های رقابتی خود را به دلیل نبود راهبردهای مشترک با کشور هدف از دست می دهیم و این گونه، ترکیه در بازار سوم جای ما را می گیرد.