وقتی ایرانگردی دل پیچه دارد! - کهن پارس

نویسنده : هما حاصلی

خبرنگاران : این پاشنه آشیل سال جاری هم بیشتر از هر مشکل دیگری گردشگران را آزرد و این گزینه را بیان کرد که چرا متولیان گردشگری کشور برای طبیعی ترین نیازو پیش پا افتاده ترین معضل حوزه سفر کشور دنبال راه و چاره نیستند؟

برای همه کسانی که به سفرو گردش می فرایند قطعا پیش آمده که برای قضای حاجت به چه دردسرها که نیفتاده اند؛ سرویس های کثیف و بدون امکانات بهداشتی در بیشتر مسیرها که آنهم در فواصل دور از هم قرار گرفته همواره از خاطرات دل آزار سفراست .

این چالش از شهر و روستا گرفته تا جاده و اماکن گردشگری حتی سایت های ثبت جهانی و بازارها و مراکز خرید و …همواره توی ذوق می زند و قضیه وقتی بغرنج تر می گردد که کودک یا سالمندی هم همراهت باشد آن وقت واقعا مواجهه با سرویس های بهداشتی کثیف و بی امکانات تمام لذت سفر را از جانت در می آورد.

سال 86 زمانی که اسفندیار رحیم مشایی رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در یک سخنرانی پر شور، ساخت هزار سرویس بهداشتی را در هر 24 کیلومتر از جاده های کشور در چهار سال وعده داد برای همه پروژه ای طنزآمیز و خنده دار بود که البته در حد همان خنده و شوخی هم باقی ماند !

با وجود آنکه پفراینده 1000 سرویس بهداشتی در سال های بعد مثل زمان ریاست مسعود سلطانی فر بر سازمان میراث فرهنگی گگردده شد اما هرگز به نتیجه نرسید که اگر می رسید در شرایط کرونایی و لزوم رعایت همه جانبه بهداشت در اماکن عمومی شرایط ایرانگردی را مطلوب می ساخت.

به هر حال انتظار می رود که دستگاههای مرتبط با صنعت سفر اعم از وزارت میراث فرهنگی، وزارت راه و شهرسازی، راهداری و دیگر سازمان های مرتبط هر چه زودتر متولی برای این حل این معضل تعیین نموده و این بساط دل آزار و نگران کننده را از سیمای ایران زیبا برچینند .

ایرانی ها که در خانه های خود بسیار تمیزند و بیش از جوامع دیگر به شستشو و پاکیزگی اهمیت می دهند ،در شانشان نیست که در روزهای خوش سفر با چنین صحنه های دل آزاری روبرو شده و با انواع و اقسام بیماری های عفونی و ویروس ناشی از سرویس های بهداشتی کثیف عمومی به خانه برگردند.