فستون کردن؛ حرکت حرفه ای زنبور عسل!
به گزارش کهن پارس، طی 50 سال گذشته، پژوهشگران و زنبورداران درک خود را از زنبور های عسل را به مقدار قابل توجهی بهبود بخشیده اند. اما بعضی فعالیت های زنبور عسل مانند ایجاد زنجیره بین زنبور ها یا فستون کردن (Festooning) همچنان یک راز به جای مانده است.
فستون کردن چیست؟
فستون کردن زمانی اتفاق می افتد که زنبور ها به شکل یک زنجیره به یکدیگر آویزان می شوند. به طور معمول، این زنجیره زنبوری زمانی دیده می گردد که شانه ای تازه در کندو در حال ساخت باشد. زنبور ها بین فریم ها آویزان می شوند و با کار گروهی یک داربست زنده ایجاد می نمایند.
چیزی که به عنوان یک زنجیره زنبوری ساده شروع می گردد، می تواند به زنجیره ای به وسعت یک فریم در کندو تبدیل گردد. اگر به آرامی دو فریم را از هم جدا کنید، الگوی زنجیره زنبور ها نیز تا زمانی که یک طرف جدا گردد، کشیده خواهد شد.
در شرایطی که اتصال به این شکل برای بسیاری از حشرات یک چالش محسوب می گردد، آناتومی زنبور عسل برای این کار ساخته شده است. هر پای این حشره دارای یک جفت قلاب است که نگه داشتن پای زنبور دیگر را آسان می سازد.
زنبور های عسل همانطور که سلول های تازه را از موم می سازند، به طور معمول بین فریم های کندو زنجیره ایجاد می نمایند. بعلاوه، آن ها این الگو های توری مانند را در قسمت بیرونی کندو شکل می دهند.
چرا زنبور ها این زنجیره ها را ایجاد می نمایند؟
علت فستون کردن رنبور های عسل همچنان به طور دقیق معین نیست. پژوهشگران در خصوص علت وقوع آن به توافق نرسیده اند. اما نظریه های مختلفی وجود دارند که ارزش آنالیز دارند.
زنبوردارانی که سال های زیادی را صرف مشاهده در این زمینه نموده اند، طیف گسترده ای از توضیحات قابل قبول را ارائه می دهند. یک ایده رایج این است که آرایش زنبور های عسل در این شکل به کلونی برای محاسبه فاصله بین فریم های کندو یاری می نماید. یک نظریه رایج دیگر این است که زنجیره زنبوری داربستی را برای ساخت و ساز آسان تر فراهم می نماید.
بعضی از زنبورداران حدس می زنند که فستون کردن زنبور های عسل گرمای مورد احتیاج برای نوزدان را فراهم می نماید. فراوری موم بیشتر نیز یکی دیگر از احتمالات عنوان شده برای ایجاد این آرایش است.
دانشمندان نیز درباره علت فستون کردن زنبور های عسل به توافق نرسیده اند. آن ها موافقند که این رفتار با ساخت شانه و فراوری موم زنبور عسل مرتبط است. اما این کار چگونه به آن ها یاری می نماید؟ پژوهشگران برای پاسخ به این پرسش به نتیجه واحدی نرسیده اند.
شرایط فعلی را می توان به نوعی در نقل قول زیر از یورگن تاوتز، زیست شناس زنبور آلمانی، خلاصه کرد:
عملکرد زنجیره زنده ای که به وسیله زنبور های عسل در جایی که شانه های تازه ساخته می شوند یا شانه های قدیمی در حال ترمیم هستند، کاملا ناشناخته است.
چرا پژوهشگران نمی توانند به اجماع برسند؟
مطالعات مربوط به فستون کردن زنبور عسل نتایج متناقضی را به همراه داشته که دستیابی به نتیجه ای واحد در این زمینه را سخت می نماید.
به عنوان نمونه، مطالعه ای که درباره زنجیره های زنبوری در آفریقای جنوبی انجام شد، نتایج جالب توجهی به همراه داشت. پژوهشگران کشف کردند که رنبور های عسل کارگر در یک گروه سنی خاص به میزان زنبور های دیگر این دسته موم فراوری می نمایند، چه در ساخت زنجیره نقش داشته باشند یا این گونه نباشد.
این یافته با این باور رایج که فستون به فراوری موم یاری می نماید، در تضاد است.
زنبور های عسل چه زمانی زنجیره شکل می دهند؟
احتمال ایجاد زنجیره به وسیله زنبور های عسل زمانی که یک سری عوامل دیگر رخ دهند، بیشتر است. زنبورداران به طور معمول اشاره دارند که فراوانی گرده و آب و هوای گرم در ایجاد فستون نقش دارند. بعلاوه، ایجاد زنجیره می تواند پیش از مهاجرت به کندوی تازه رخ دهد.
فراوانی منابع غذایی: زمانی که گل ها و درختان گل می دهند، زنبور های عسل ممکن است از یک دوره فراوانی گرده لذت ببرند. با توجه به وفور گرده، کندو می تواند فراوری شانه های عسل را تسریع کند.
آب و هوای گرم: برای عملکرد درست غدد ترشح موم زنبور عسل، دما باید از 91 درجه فارنهایت (32.7 سلسیوس) بیشتر باشد. از این رو، احتمال مشاهده زنجیره های زنبوری در ماه های گرم سال بیشتر از زمستان است.
پیش از مهاجرت به کندوی تازه: پیش از مهاجرت به کندوی تازه، کلنی زنبور های عسل از کندوی فعلی خود خارج شده و در بیرون تجمع می نمایند. مشاهده آرایش های زنجیری و توری شکل زمانی که زنبور ها برای جستجوی یک خانه تازه منتظر هستند، رایج است.
منبع:عصر ایران
منبع: فرارو