کشف معمایی درخصوص خیال پردازی های ما!

به گزارش کهن پارس، رویاپردازی پدیده ای است که احتمالاً همه ما انسان ها آن را تجربه نموده باشیم و امری کاملاً طبیعی محسوب می گردد، اما یک مطالعه نو علمی نشان می دهد که این پدیده وقتی به حالت طولانی مدت ظهور کند و به اصطلاح به رویاپردازی ناسازگارانه بدل گردد، می تواند یک اختلال روانپزشکی خاص و متمایز را عرضه کند.

کشف معمایی درخصوص خیال پردازی های ما!

به گزارش خبرنگاران، رویاپردازی یک پدیده طبیعی است که در آن فکر در یک محیط خیالی غوطه ور می گردد. برای بیشتر افراد، این یک تفریح و حواس پرتی کوتاه از دنیای واقعی است، اما برای بعضی دیگر، رویاپردازی می تواند بیش از حد باشد و حتی ساعت ها طول بکشد. در واقع، بعضی از افراد می توانند تا نیمی از ساعات بیداری خود را در دنیای درونی خود بگذرانند که بی شک این امر می تواند حضور در زندگی روزمره را سخت کند. اکنون یک مطالعه نو می گوید بعضی از افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD با خیال پردازی ناسازگارانه مرتبط هستند.

رویاپردازی ناسازگار (MD) در حال حاضر به تنهایی یک اختلال روانپزشکی در نظر گرفته نمی گردد و در عوض، تأثیر تعیینه آن بر توجه به این معنی است که معمولاً به عنوان نشانه ای از اختلالاتی مانند ADHD ظاهر می گردد. مطالعات نشان می دهد در میان افرادی که MD را تجربه می نمایند، حدود 77 درصد به ADHD نیز مبتلا هستند. اما فقط به این علت که این شرایط همپوشانی دارند، به این معنی نیست که آن ها یکسان هستند. روانشناسان اخیراً شواهدی یافته اند که MD در واقع یک اختلال تعیین و متمایز است.

اختلال ADHD معمولاً با یک سیستم توجه نامنظم تعیین می گردد که می تواند منجر به دوره های تمرکز بیش از حد و به ظاهر بی توجهی گردد. از سوی دیگر، رویاپردازی ناسازگار تا حدودی بیشتر شبیه یک اعتیاد رفتاری است که فکر را به حالت های پیچیده و واضح تخیل می کشاند. بر همین اساس، در میان یک گروه کوچک از 83 نفر مبتلا به ADHD، محققان دریافتند که بیش از 20 درصد نیز معیار های MD را دارند. این بسیار کمتر از درصد افراد مبتلا به MD است که معیار های ADHD را نیز دارند. همین امر نشان می دهد که این دو اختلال واقعاً از یکدیگر متمایز هستند.

نویسندگان شرح می دهند: اگر نرخ های متقارن بالایی از MD را در میان بزرگسالان ADHD پیدا می کردیم، منصفانه بود که ادعا کنیم مفهوم نوتر MD بی فایده است، زیرا تقریباً معادل تشخیص قبلی ADHD است. با این حال، عدم تقارن یافت شده در این مطالعه با ادعای نظری ما موافق است که MD یک پدیده فکری مستقل است که اغلب به عنوان یک عارضه جانبی، کمبود توجه ایجاد می گردد. به هر حال، تحقیقات بیشتری برای حمایت از ایده MD به عنوان یک اختلال روانپزشکی متمایز مورد احتیاج است، اما شواهد حاصل از این مطالعه کوچک نشان می دهد که MD اساساً با ADHD معمولی فرق دارد.

دانشمندان می گویند، شرکت نمایندگانی که معیار های رویاپردازی ناسازگار در پرسشنامه ها را پاسخ می دادند، گفتند تا زمانی که یک رویاپردازی کامل نشده باشد، در توجه کامل به یک کار مشکل داشتند، اما نه به همان روشی که به وسیله افراد مبتلا به ADHD توصیف شده است. شرکت نمایندگان بعلاوه گفتند که رویا های خود را خودشان راهنمایی می نمایند، و خود را در موقعیت های واضح و خیال انگیز جذب می نمایند که تمرکز بر کار های بیرونی را سخت می نماید. به نظر می رسید از دست دادن توجه به اجبار آنها، رویاپردازی ثانویه باشد.

نویسندگان نتیجه گیری می نمایند: ما معتقدیم که تشخیص ADHD به میزان کافی مشکل را در چنین مواردی توصیف نمی نماید. این فرضیه بیشتر با این واقعیت پشتیبانی می گردد که شرکت نمایندگانی که معیار های MD و ADHD را داشتند، سطوح بیشتری از ناراحتی روانی را نسبت به افرادی که فقط معیار های ADHD را داشتند گزارش کردند. به گفته نویسندگان، این نشان می دهد که خیال پردازی بیش از حد می تواند ریشه در تمایل به فرار از افکار افسردگی، اعتماد به نفس پایین یا تنهایی داشته باشد.

این یافته مهم است، زیرا اگر MD و ADHD مکانیسم های زمینه ای متفاوتی داشته باشند، ممکن است به مداخلات درمانی یکسان پاسخ ندهند. دانشمندان می گویند: اگر ADHD افراد ناشی از سرگردانی عمومی با حواس پرتی های دائماً در حال تغییر است (که تعیینه ADHD معمولی است)، ممکن است به درمان متفاوتی احتیاج داشته باشد تا زمانی که به طور اجباری درگیر فانتزی های پیچیده، روایی، واضح و بسیار احساسی باشید که در اصل تعیینه MD می باشد. اگر نشانه ها مربوط به این مورد دوم است، پیشنهاد می کنیم در پی یاری روان شناختی باشید و مفهوم MD را که در سال های گذشته تحقیقات گسترده ای در مورد آن اجرا شده، اما هنوز کاملاً ناشناخته است، را به پزشک خود معرفی کنید.

نویسندگان می افزایند؛ بدون درک درست از MD، حتی تعیین نیست که بدانیم چند نفر ممکن است این اختلال را داشته باشند. در طول قرنطینه های ناشی از اپیدمی COVID-19، به نظر می رسد MD به یک مسئله بزرگ تر تبدیل شده است، و به این ایده دامن می زند که خیال پردازی راه فکر ما برای مقابله با آسیب است و نه صرفاً افراط در افکار سرگردان. نتایج این مطالعه در نشریه Journal of Clinical Psychology منتشر شده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران

منبع: فرارو
انتشار: 14 تیر 1401 بروزرسانی: 14 تیر 1401 گردآورنده: parskohan.ir شناسه مطلب: 1319

به "کشف معمایی درخصوص خیال پردازی های ما!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کشف معمایی درخصوص خیال پردازی های ما!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید