بخشش قاتل پشیمان بدون قیدوشرط - کهن پارس

به گزارش گروه حوادث خبرنگاران از روزنامه جام جم، محمدحسین ذاکری 19ساله شامگاه 30دی96 در یکی از محله های رفسنجان در درگیری خیابانی کشته شد.

قاتل او بعد از بازداشت و محاکمه حکم قصاص گرفت. با تائید حکم، پرونده به اجرای احکام ارسال شد و قرار بود قاتل بعد از سه سال در زندان رفسنجان قصاص گردد اما معجزه شد و خانواده مقتول او را بخشیدند. حالا او باید از جنبه عمومی جرم در دادگاه محاکمه گردد.

رضا ذاکری، پدر محمدحسین که هنوز داغ فرزندش بر دل او سنگینی می نماید به خبرنگار جام جم گفت: دو پسر دارم، محمدحسین 19ساله، اولین پسرم و دانشجوی سال اول رشته کامپیوتر بود که به قتل رسید. آن روز همراه پسرخاله اش و چند هم دانشگاهی اش برای عیادت یکی از همکلاسی های بیمارش به خانه او رفتند. در راستا برگشت خودروی پرایدی با دو سرنشین از آنها سبقت گرفت و همین باعث مشاجره سرنشینان دو خودرو شد.

راننده پراید در محله دیگری دوباره آنها را دید و به قصد تلافی با پسرم و دوستانش دعوا کرد. پسرم قصد میانجیگری برای سرانجام دادن به دعوا را داشت که قاتل ضربه ای به او زد و زخمی اش کرد. بعد از درگیری دوستانش مقابل خانه ما آمده و گفتند او چاقو خورده و سراسیمه به بیمارستان رفتیم اما او فوت شد.

پدر داغدیده گفت: قاتل را در جلسه محاکمه دیدم. در این سال ها خانواده اش برای رضایت نیامدند و فقط واسطه فرستادند. تصمیم مان فقط قصاص بود. 15آبان سال جاری قرار بود قاتل اعدام گردد اما قاضی اجرای حکم کرونا گرفت و اجرا به روز دیگر موکول شد. انگار مقابل امتحان الهی قرار گرفته بودیم. دو هفته قبل از اجرای احکام به ما زنگ زده و گفتند برای اعدام قاتل بیایید. آن روز همسرم گفت به دلش افتاده قاتل را ببخشد و من هم قبول کردم قاتل بخشیده گردد. کسی ازتصمیم مان خبر نداشت و در اجرای احکام از ما پرسیدند هنوز قصاص می خواهید؟ گفتیم برای قصاص نیامده ایم، آمده ایم قاتل را ببخشیم.

خواستیم خانواده قاتل به اجرای احکام بیایند که آمدند و وقتی شنیدند او را ببخشیده ایم باور نمی کردند. خوشحالیم که اعدامی را عفو کردیم.

اعظم مادر داغدیده محمدحسین هم ادامه می دهد: فقط خواستار قصاص قاتل بودیم. برای پسرم هزار آرزو داشتم. هربار که سر مزارش می رفتم، می گفتم در مقابل امتحان الهی ام و از خدا بخواه یاری کند تصمیم درستی بگیرم اما انگار قبل از سومین سالگرد فوت پسرمان خدا به دلمان انداخت که رضایت دهیم. وقتی فهمیدیم تا چند روز دیگر قاتل اعدام می گردد. به خدا و امام حسین(ع)متوسل شدم که راه را نشانم دهند. خودم داغدار بودم و نمی توانستم مادر دیگری را داغدار کنم. به شوهرم گفتم می بخشم تو هم ببخش.

وی اضافه کرد: بعد از این بخشش قلبم آرام گرفت که جوان دیگری را به زندگی برگرداندم. رضایت نامه را امضا زده و راهی خانه شدیم. ما جوان اعدامی را بخشیدیم و او را به خدا سپردیم تا بعد از آزادی راه درستی را در پیش بگیرد و قدر بخشش مان را بداند. روز بعد از بخشش، سالگرد فوت پسرمان بود و با قلبی آرام سر مزارش رفتیم.